Into a new world
Blijf op de hoogte en volg Jelle
07 Juni 2015 | Nieuw Zeeland, Turangi
Hey allemaal!
Ik zit intussen alweer 3 weken hier in Nieuw-Zeeland, hoog tijd voor de eerste update! :)
De eerste weken zijn echt omgevlogen! Wat een prachtig land, en wat een leuke mensen hier :D Ik zit intussen al anderhalve week in Turangi, en heb mijn eerste werkweek achter de rug.. Maar laat ik bij het begin beginnen.
Ik zal jullie niet vermoeien met de details van de lange vlucht, of de eerste dagen waarin ik een introductie heb gehad bij NZ-locums, de tussenorganisatie die huisartsen helpt om hier te komen en alles te regelen. Het was wel vermoeiend om meteen na aankomst op te moeten letten bij praatjes over de regels en wetten hier, en over de manier waarop dingen hier zijn georganiseerd. Maar gelukkig was er genoeg koffie ;), en het verplichte ritme heeft denk ik wel geholpen om vrij snel over de jetlag heen te komen. Na de introductie had ik nog een dag of vier om Wellington te verkennen. En die dagen kreeg ik gemakkelijk gevuld! Volgens de Lonely Planet heeft Wellington meer barretjes en restaurantjes per hoofd van de bevolking dan New York, en dat leek wel te kloppen :) In het centrum was altijd genoeg te beleven, en er waren plekken genoeg om lekker te eten of te genieten van een biertje terwijl er rugby op groot scherm werd vertoond. Om een lang verhaal kort te maken heb ik de avonden daar goed om gekregen.. :) En ook overdag was er genoeg te zien en te doen. Wellington ligt prachtig aan het water, in een erg mooie bergachtige omgeving. Ondanks dat het een grote stad is (450.000 inwoners, de derde stad van het land, en bovendien de hoofdstad), is er ook genoeg natuur om van te genieten. Zo waren de botanische tuinen prachtig om doorheen te wandelen. En op 2 km van het centrum ligt een groot natuurreservaat, waar ze sinds 15 jaar proberen de Nieuw-Zeelandse inheemse natuur te beschermen en terug te krijgen. Alle beesten die de afgelopen paar honderd jaar door ons westerlingen zijn geïmporteerd hier (denk aan ratten, muizen, katten, herten, possems, enz.), en die hier vaak geen natuurlijke vijanden hebben, doen zich maar al te graag tegoed aan de inheemse dieren; maar ook veel planten worden vertrapt, of verdrongen door geïmporteerde soorten, zodat veel plant- en diersoorten hier met uitsterven bedreigd zijn. In Wellington, en intussen op nog een paar plekken, hebben ze een groot reservaat gemaakt waar ze een 8,5 km lang hek omheen hebben gezet waar de uitheemse dieren niet doorheen kunnen. Vervolgens zijn ze een hele tijd bezig geweest om binnen dat gebied alles wat er niet thuis hoorde aan planten en dieren uit te roeien, en sinds een dikke 10 jaar hebben ze geleidelijk verschillende plant- en diersoorten weer teruggebracht/gestimuleerd in het reservaat om de inheemse ecosystemen weer op gang te brengen en te beschermen. En blijkbaar werkt het erg goed. Het is een erg mooi, heel groen gebied waar je prachtig kunt wandelen (nadat je door een dubbel hek bent gegaan en er een check van de meegenomen tassen is verricht om te zorgen dat er niet stiekem toch een muis ofzo mee naar binnen glipt en ze weer van voor af aan moeten beginnen). Die uitheemse dieren zijn een groot probleem in het hele land, en ook in de normale natuur en wandelgebieden zie je regelmatig vallen liggen waar ze giftig aas in hebben gedaan om zoveel mogelijk van die beesten te doden en ze wat onder controle te houden. Met de nodige waarschuwingsborden erbij om honden en kinderen goed in de gaten te houden natuurlijk.
Behalve al het natuurschoon ben ik natuurlijk ook in het land van de hobbits en The Lord of The Rings! :D Dus heb ik ook meteen de eerste week maar aangegrepen om een LORT-tour te doen in de buurt van Wellington. Daarbij word je de hele dag meegenomen naar lokaties in de buurt waar scenes van LOTR zijn geschoten. Mooi om te zien! Hoewel voor sommige locaties 15 jaar later wel wat (veel) fantasie nodig was om ze te herkennen... Denk aan een park waar scenes van Isengard zijn gefilmd, en waar intussen de bomen en planten heel anders zijn gegroeid e.d. En als toppunt wat dat betreft een steengroeve waar Helm's Deep en Minas Tirith destijds zijn gebouwd en opgenomen, maar die intussen helemaal zijn afgebroken op een paar op elkaar gestapelde rechthoekige stenen na. Die steengroeve lag meteen aan de doorgaande weg. Blijkbaar was de hele set 15 jaar geleden gemakkelijk vanaf de weg te zien, en iedereen reed er dag in dag uit langs zonder er aandacht aan te besteden, niet wetend hoe groot de films zouden worden.. In het hele land konden ze toen trouwens ongestuurd filmen. Dat was wel anders toen The Hobbit werd opgenomen.. Toen waren er blijkbaar schares enthousiaste fans die massaal achter de filmcrews aan reisden en probeerden toegang tot of zicht op de set te krijgen.. Wat natuurlijk een stuk minder relaxt filmt. Dus voor the hobbit hebben ze ook maar een paar scenes buiten opgenomen, en de rest in de studio voor het groene scherm. Das er dan ook wel aan af te zien.. LOTR is dan toch stukken mooier om te zien :)
Maar goed, gelukkig waren er ook een paar omgevingen waar nog wel wat van bewaard is gebleven. Zo hebben ze de toegangspoort van Rivendell laten staan (in een iets aangepaste versie vanwege de rechten die in bezit zijn van een Amerikaans filmbedrijf..). Wel vreemd om dan op de plaatselijke wegwijzers Rivendell gewoon aangegeven te zien staan, tussen het dorpje in de buurt en het wandelgebied ernaast :D En de gids had allerlei props achterin de wagen om mensen (met een beetje fantasie) om te kunnen toveren in hobbits en elfen, om foto's van de betreffende scenes helemaal in sfeer te kunnen maken haha :D En tja, als je dan toch op zo'n tour bent kun je er ook maar beter voor gaan en gewoon mee doen! (Foto's alleen op aanvraag en onder strikt embargo ;) :P).
Na Wellington ben ik naar een plaatsje een uur naar het noorden gereden, aan de westkust (Paekakariki, voor de geïnteresseerden die een kleine tonguetwister willen proberen ;)). Dat rijden aan de linkerkant met het stuur rechts is een ervaring op zich.. Gelukkig went het snel; ik heb 2 weken later nog maar sporadisch de ruitenwissers in plaats van het knipperlicht aan haha. Alleen bij het achteruitrijden ben ik nog alle kanten en spiegels aan het dubbelchecken; blijft toch nog raar om dat vanuit zo'n andere hoek te doen. Maar de wegen zijn vrij rustig over het algemeen, en goed onderhouden. De wegen zijn voor het grootste deel enkelbaans in twee richtingen zonder middenberm, zoals bij ons de provinciale wegen. Daar mag je dan 100 km rijden buiten de bebouwde kom. Al zakte de wijzer ook regelmatig daar wat onder, om te kunnen genieten van de prachtige omgeving. Wat een mooi land! Veel bergen, overal prachtig groen.. Het is al geweldig om erdoorheen te rijden, laat staan te wandelen. En de Nieuw-Zeelanders hebben regelmatig lookout points gemaakt om even te kunnen stoppen, alles goed te kunnen zien en fotograferen, alvorens weer door te rijden. En die "scenic viewpoints" staan ook gewoon op de snelweg erbij aangegeven. Prachtig! En zo helpen ze meteen mensen om in dit uitgestrekte land niet langer dan 2 uur aan een stuk te rijden. Met zoveel moois om te bewonderen is het geen straf om af en toe een paar minuten te stoppen.. Vaak zijn er bij een mooi uitzicht, of als je langs het water rijdt, ook op meerdere plekken picknickbankjes neergezet zodat je bij mooi weer rustig kunt lunchen terwijl je van het uitzicht geniet. Dat hebben ze hier erg goed voor elkaar :D
Zoals gezegd ben ik in Paekakariki 2 dagen blijven hangen. Het is een dorpje van een paar honderd inwoners waar een hostel/restaurant en een winkeltje is, en weinig anders. Behalve dan dat het recht aan zee ligt, waar je prachtig langs het strand kunt lopen. En vlakbij ligt een nationaal park, dat vanuit heuvellandschap met veel groen doorloopt tot de duinen en het strand. Prachtig! In dit park heb ik ook een paardrijtocht gedaan, door de heuvels en een stukje heide, door de duinen en een stuk over het strand.. Echt prachtig. En "toevallig" was het die dag de mooiste dag van de week, met een prachtig helderblauwe hemel, zon en 15 graden. En omdat het een dinsdag was en iedereen gewoon aan het werk was, hadden we het park vrijwel voor ons alleen! Een prachtige ervaring..
Daarna ben ik doorgereden naar Turangi, waar ik als het goed is een jaar blijf wonen. Er waren wat kleine opstartprobleempjes met o.a. een houtkachel die nog geïnstalleerd moest worden terwijl het 's avonds/'s nachts rond het vriespunt was, internet dat natuurlijk niet meteen werkte na installatie, en een storm met een kleine lekkage. Gelukkig is de huisbazin heel aardig, en ze heeft meteen hulp ingeschakeld als dat nodig was. Geen permanente schade, dus geen enkel probleem :) Intussen is alles gefixt en voel ik me hier helemaal thuis! Ik ga het hier prima naar mijn zin hebben het komende jaar.. Als ik uit mijn slaapkamerraam kijk dan kijk ik uit over de wei met paarden aan de overkant en de bergen daarachter. En op een paar honderd meter lopen stroomt de rivier. Bovendien ben ik vlak in de buurt van een van de mooiste nationale parken van het land met berggebied en vulkanen, en zit ik midden op het Noordereiland waardoor ik overal op dit eiland kan komen binnen zo ongeveer 4 uur. Ideaal om veel te gaan zien het komende jaar!
Ook het werk bevalt heel goed, maar daar zal ik in een volgende blog wel meer over vertellen! In elk geval zijn ook daar de collega's, nurses en andere medewerkers heel aardig en heb ik een vlotte start gehad. Ik voel me heel welkom, het is als een warm bad waar ik instap! Dus so far, so good :D
Ik ga het hierbij laten om mensen niet al te ontmoedigen om zo'n lang stuk te moeten lezen nog voor ze zijn begonnen haha :D
Heel veel liefs,
Jelle
PS voor de geïnteresseerden, mijn adres in Nieuw-Zeeland:
261 Taupahi Road
Turangi 3334
Ik zit intussen alweer 3 weken hier in Nieuw-Zeeland, hoog tijd voor de eerste update! :)
De eerste weken zijn echt omgevlogen! Wat een prachtig land, en wat een leuke mensen hier :D Ik zit intussen al anderhalve week in Turangi, en heb mijn eerste werkweek achter de rug.. Maar laat ik bij het begin beginnen.
Ik zal jullie niet vermoeien met de details van de lange vlucht, of de eerste dagen waarin ik een introductie heb gehad bij NZ-locums, de tussenorganisatie die huisartsen helpt om hier te komen en alles te regelen. Het was wel vermoeiend om meteen na aankomst op te moeten letten bij praatjes over de regels en wetten hier, en over de manier waarop dingen hier zijn georganiseerd. Maar gelukkig was er genoeg koffie ;), en het verplichte ritme heeft denk ik wel geholpen om vrij snel over de jetlag heen te komen. Na de introductie had ik nog een dag of vier om Wellington te verkennen. En die dagen kreeg ik gemakkelijk gevuld! Volgens de Lonely Planet heeft Wellington meer barretjes en restaurantjes per hoofd van de bevolking dan New York, en dat leek wel te kloppen :) In het centrum was altijd genoeg te beleven, en er waren plekken genoeg om lekker te eten of te genieten van een biertje terwijl er rugby op groot scherm werd vertoond. Om een lang verhaal kort te maken heb ik de avonden daar goed om gekregen.. :) En ook overdag was er genoeg te zien en te doen. Wellington ligt prachtig aan het water, in een erg mooie bergachtige omgeving. Ondanks dat het een grote stad is (450.000 inwoners, de derde stad van het land, en bovendien de hoofdstad), is er ook genoeg natuur om van te genieten. Zo waren de botanische tuinen prachtig om doorheen te wandelen. En op 2 km van het centrum ligt een groot natuurreservaat, waar ze sinds 15 jaar proberen de Nieuw-Zeelandse inheemse natuur te beschermen en terug te krijgen. Alle beesten die de afgelopen paar honderd jaar door ons westerlingen zijn geïmporteerd hier (denk aan ratten, muizen, katten, herten, possems, enz.), en die hier vaak geen natuurlijke vijanden hebben, doen zich maar al te graag tegoed aan de inheemse dieren; maar ook veel planten worden vertrapt, of verdrongen door geïmporteerde soorten, zodat veel plant- en diersoorten hier met uitsterven bedreigd zijn. In Wellington, en intussen op nog een paar plekken, hebben ze een groot reservaat gemaakt waar ze een 8,5 km lang hek omheen hebben gezet waar de uitheemse dieren niet doorheen kunnen. Vervolgens zijn ze een hele tijd bezig geweest om binnen dat gebied alles wat er niet thuis hoorde aan planten en dieren uit te roeien, en sinds een dikke 10 jaar hebben ze geleidelijk verschillende plant- en diersoorten weer teruggebracht/gestimuleerd in het reservaat om de inheemse ecosystemen weer op gang te brengen en te beschermen. En blijkbaar werkt het erg goed. Het is een erg mooi, heel groen gebied waar je prachtig kunt wandelen (nadat je door een dubbel hek bent gegaan en er een check van de meegenomen tassen is verricht om te zorgen dat er niet stiekem toch een muis ofzo mee naar binnen glipt en ze weer van voor af aan moeten beginnen). Die uitheemse dieren zijn een groot probleem in het hele land, en ook in de normale natuur en wandelgebieden zie je regelmatig vallen liggen waar ze giftig aas in hebben gedaan om zoveel mogelijk van die beesten te doden en ze wat onder controle te houden. Met de nodige waarschuwingsborden erbij om honden en kinderen goed in de gaten te houden natuurlijk.
Behalve al het natuurschoon ben ik natuurlijk ook in het land van de hobbits en The Lord of The Rings! :D Dus heb ik ook meteen de eerste week maar aangegrepen om een LORT-tour te doen in de buurt van Wellington. Daarbij word je de hele dag meegenomen naar lokaties in de buurt waar scenes van LOTR zijn geschoten. Mooi om te zien! Hoewel voor sommige locaties 15 jaar later wel wat (veel) fantasie nodig was om ze te herkennen... Denk aan een park waar scenes van Isengard zijn gefilmd, en waar intussen de bomen en planten heel anders zijn gegroeid e.d. En als toppunt wat dat betreft een steengroeve waar Helm's Deep en Minas Tirith destijds zijn gebouwd en opgenomen, maar die intussen helemaal zijn afgebroken op een paar op elkaar gestapelde rechthoekige stenen na. Die steengroeve lag meteen aan de doorgaande weg. Blijkbaar was de hele set 15 jaar geleden gemakkelijk vanaf de weg te zien, en iedereen reed er dag in dag uit langs zonder er aandacht aan te besteden, niet wetend hoe groot de films zouden worden.. In het hele land konden ze toen trouwens ongestuurd filmen. Dat was wel anders toen The Hobbit werd opgenomen.. Toen waren er blijkbaar schares enthousiaste fans die massaal achter de filmcrews aan reisden en probeerden toegang tot of zicht op de set te krijgen.. Wat natuurlijk een stuk minder relaxt filmt. Dus voor the hobbit hebben ze ook maar een paar scenes buiten opgenomen, en de rest in de studio voor het groene scherm. Das er dan ook wel aan af te zien.. LOTR is dan toch stukken mooier om te zien :)
Maar goed, gelukkig waren er ook een paar omgevingen waar nog wel wat van bewaard is gebleven. Zo hebben ze de toegangspoort van Rivendell laten staan (in een iets aangepaste versie vanwege de rechten die in bezit zijn van een Amerikaans filmbedrijf..). Wel vreemd om dan op de plaatselijke wegwijzers Rivendell gewoon aangegeven te zien staan, tussen het dorpje in de buurt en het wandelgebied ernaast :D En de gids had allerlei props achterin de wagen om mensen (met een beetje fantasie) om te kunnen toveren in hobbits en elfen, om foto's van de betreffende scenes helemaal in sfeer te kunnen maken haha :D En tja, als je dan toch op zo'n tour bent kun je er ook maar beter voor gaan en gewoon mee doen! (Foto's alleen op aanvraag en onder strikt embargo ;) :P).
Na Wellington ben ik naar een plaatsje een uur naar het noorden gereden, aan de westkust (Paekakariki, voor de geïnteresseerden die een kleine tonguetwister willen proberen ;)). Dat rijden aan de linkerkant met het stuur rechts is een ervaring op zich.. Gelukkig went het snel; ik heb 2 weken later nog maar sporadisch de ruitenwissers in plaats van het knipperlicht aan haha. Alleen bij het achteruitrijden ben ik nog alle kanten en spiegels aan het dubbelchecken; blijft toch nog raar om dat vanuit zo'n andere hoek te doen. Maar de wegen zijn vrij rustig over het algemeen, en goed onderhouden. De wegen zijn voor het grootste deel enkelbaans in twee richtingen zonder middenberm, zoals bij ons de provinciale wegen. Daar mag je dan 100 km rijden buiten de bebouwde kom. Al zakte de wijzer ook regelmatig daar wat onder, om te kunnen genieten van de prachtige omgeving. Wat een mooi land! Veel bergen, overal prachtig groen.. Het is al geweldig om erdoorheen te rijden, laat staan te wandelen. En de Nieuw-Zeelanders hebben regelmatig lookout points gemaakt om even te kunnen stoppen, alles goed te kunnen zien en fotograferen, alvorens weer door te rijden. En die "scenic viewpoints" staan ook gewoon op de snelweg erbij aangegeven. Prachtig! En zo helpen ze meteen mensen om in dit uitgestrekte land niet langer dan 2 uur aan een stuk te rijden. Met zoveel moois om te bewonderen is het geen straf om af en toe een paar minuten te stoppen.. Vaak zijn er bij een mooi uitzicht, of als je langs het water rijdt, ook op meerdere plekken picknickbankjes neergezet zodat je bij mooi weer rustig kunt lunchen terwijl je van het uitzicht geniet. Dat hebben ze hier erg goed voor elkaar :D
Zoals gezegd ben ik in Paekakariki 2 dagen blijven hangen. Het is een dorpje van een paar honderd inwoners waar een hostel/restaurant en een winkeltje is, en weinig anders. Behalve dan dat het recht aan zee ligt, waar je prachtig langs het strand kunt lopen. En vlakbij ligt een nationaal park, dat vanuit heuvellandschap met veel groen doorloopt tot de duinen en het strand. Prachtig! In dit park heb ik ook een paardrijtocht gedaan, door de heuvels en een stukje heide, door de duinen en een stuk over het strand.. Echt prachtig. En "toevallig" was het die dag de mooiste dag van de week, met een prachtig helderblauwe hemel, zon en 15 graden. En omdat het een dinsdag was en iedereen gewoon aan het werk was, hadden we het park vrijwel voor ons alleen! Een prachtige ervaring..
Daarna ben ik doorgereden naar Turangi, waar ik als het goed is een jaar blijf wonen. Er waren wat kleine opstartprobleempjes met o.a. een houtkachel die nog geïnstalleerd moest worden terwijl het 's avonds/'s nachts rond het vriespunt was, internet dat natuurlijk niet meteen werkte na installatie, en een storm met een kleine lekkage. Gelukkig is de huisbazin heel aardig, en ze heeft meteen hulp ingeschakeld als dat nodig was. Geen permanente schade, dus geen enkel probleem :) Intussen is alles gefixt en voel ik me hier helemaal thuis! Ik ga het hier prima naar mijn zin hebben het komende jaar.. Als ik uit mijn slaapkamerraam kijk dan kijk ik uit over de wei met paarden aan de overkant en de bergen daarachter. En op een paar honderd meter lopen stroomt de rivier. Bovendien ben ik vlak in de buurt van een van de mooiste nationale parken van het land met berggebied en vulkanen, en zit ik midden op het Noordereiland waardoor ik overal op dit eiland kan komen binnen zo ongeveer 4 uur. Ideaal om veel te gaan zien het komende jaar!
Ook het werk bevalt heel goed, maar daar zal ik in een volgende blog wel meer over vertellen! In elk geval zijn ook daar de collega's, nurses en andere medewerkers heel aardig en heb ik een vlotte start gehad. Ik voel me heel welkom, het is als een warm bad waar ik instap! Dus so far, so good :D
Ik ga het hierbij laten om mensen niet al te ontmoedigen om zo'n lang stuk te moeten lezen nog voor ze zijn begonnen haha :D
Heel veel liefs,
Jelle
PS voor de geïnteresseerden, mijn adres in Nieuw-Zeeland:
261 Taupahi Road
Turangi 3334
-
07 Juni 2015 - 12:14
John Konings:
Hoi Jelle,
Leuk om te horen dat het je daar goed gaat. En zo te lezen heb je het komende jaar tijd te kort om
alles te bezichtigen wat er in de omgeving te zien is. We wensen je veel geluk en veel werkplezier in
Nieuw Zeeland.
Joke en John -
07 Juni 2015 - 12:33
Céline :
Ha Jelle,
Leuk om te lezen hoor. Zoals je weer volgen wij je verhaal met extra oplettendheid dus blijf vooral posten :)
Liefs xxx -
07 Juni 2015 - 12:36
Elly Goossens - Mennen:
Hoe toevallig...was net aan je aan het denken, hoe het je daar zou vergaan...komt je mooie verslag binnen.
Fijn te horen dat je een warm welkom hebt gehad en dat je je er al thuis voelt. Heel mooi om dit nu zo al te ervaren. Dank je voor je verslag! Fijne tijd en we houden contact. Liefs en a big hug uit nu ook het mooie en zonnige Weert! -
07 Juni 2015 - 12:46
Renée Langen:
Hoi Jelle!
Leuk om je enthousiaste verhaal te lezen en fijn dat je zo goed verwelkomd bent. Je verhaal klinkt heel herkenbaar en ik krijg al per acuut heimwee als ik je verhaal lees.
Ben benieuwd hoe het werken daar bevalt!
Groetjes
Renée -
07 Juni 2015 - 13:06
Jac:
Mooi dat het goed bevalt, spot maar goede plekken voor ons
gr Jac -
07 Juni 2015 - 13:16
Pap:
Mooi verslag Jelle en jou kennende zullen er nog veel mooie verslagen komen. Doet me goed te lezen dat alles lekker zijn gangetje gaat en je er een goed gevoel over hebt en leuke mensen ontmoet en in een mooie omgeving zit waar je van de natuur kunt genieten. Tot schrijfs
Groetjes Pap -
07 Juni 2015 - 15:33
Silvue:
Wat n fijn dat het goed bevalt! En ook de natuur wonderschoon is. Hoef jij je niet te vervelen tenminste -
07 Juni 2015 - 21:59
Nicolette:
Ha Jelle,
Wat een ontzettend leuk stukje om te lezen! Fijn dat je je er al helemaal thuis voelt. Ben wel ontzettend nieuwsgierig nu naar de foto's! Verheug me nu al op je volgende blog. Liefs Nicolette -
07 Juni 2015 - 22:13
Mignon:
Lieve Jelle, wat een leuk verslag en veel dingen die je beschrijft zijn herkenbaar en brengen mooie herinneringen boven. Geniet van dit mooie avontuur. En nogmaals bedankt voor je super lieve kaart :). Groetjes Mignon -
07 Juni 2015 - 22:16
Nicolette:
Hallo lieve Jelle, ik heb hier erg naar uit gekeken en je verslag stelt helemaal niet teleur !!! Heerlijk zoals je ons lezers meeneemt en laat meegenieten met ook nog prachtige inspirerende foto's. Veel succes en goede energie om volop te genieten.
Liefs
Nicolette -
08 Juni 2015 - 11:36
Anne-Marie:
wat heerlijk om te lezen Jelle. Ik zie je al helemaal rondsjouwen tussen de locals en die prachtige natuur. Fijn dat je zo'n goede start hebt gemaakt!! Liefs Anne-Marie -
08 Juni 2015 - 16:10
Carlo:
Ha Jelle!
Helemaal gesetteld dus, goed bezig! Geniet er van!
Carlo -
09 Juni 2015 - 22:04
Kim:
Hey Jelle,
super leuk om te lezen wat je allemaal al hebt beleefd.
Ik hoop dat je nog veel fijne ervaring gaat opdoen.
Vele groetjes! -
16 Juni 2015 - 22:11
Dré Schouwenberg:
Hallo Jelle, leuk om te lezen dat het je goed gaat. Geniet ervan!
Ik kwam tot de ontdekking dat jouw brievenbus hier open staat. Ik heb er al regelmatig reclamedrukwerk uitgehaald, maar er zit ook geadresseerde post in. Zelfs een blauwe brief die notabene ook nog open is gemaakt. Ik heb niet naar de inhoud gekeken (misschien krijg je wel heel veel geld terug...)
Als je mij het adres van je ouders stuurt zal ik het naar hen opsturen of daar bezorgen.
Heel veel genieten daar achter en wij zullen je op de voet volgen. -
21 Juni 2015 - 14:49
Nick:
Hè jelle.
Leuk om te lezen dat je het daar leuk vind.
Geniet van het land en de mensen daar.
nick -
21 Juni 2015 - 18:09
Sarah Beutels:
Hei lieve Jelle
Wat een avontuur zeg! Ik ben blij te horen dat alles zo goed meevalt. Je hebt blijkbaar ook al enorm genoten van landschap/natuur/culinair/cultuur.
Ik wens je een mooie tijd toe in turangi en veel werkplezier ook.
Geniet van deze boeiende levenservaring.
Liefs Sarah xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
