Eerste week

Hey allemaal,

Ik ben alweer een weekje in Engeland, dus hoog tijd om iedereen een update te geven over hoe het gaat :) Ik zal in de tijd die ik hier zit proberen om met enige regelmaat een nieuw verhaal te posten, zodat iedereen die wil op de hoogte kan blijven van hoe het mij vergaat aan de andere kant van het kanaal.
Vorige week zaterdagavond kwam ik in Harwich aan met de ferry. Vol goede moed reed ik de boot af, om meteen erachter te komen dat het hier katten en honden regende, zoals echt Engels weer betaamt. In het pikkedonker, met geen verlichting op de meeste wegen, was het dan ook meteen een mooie uitdaging om in een vreemde omgeving al links rijdend mijn weg te vinden, ondertussen eraan proberen te denken om de rotondes in de juiste richting te nemen en op de juiste stroken voor te sorteren. Ik zat toch redelijk gespannen in de auto, zeker op de wegen buiten de bebouwde kom waar het net lijkt of de koplampen recht op je af komen om je vervolgens aan de rechterkant in plaats van links te passeren.. Maar gelukkig wende het al snel, en was het niet zo druk op de weg; en de weinige mensen die op de weg reden leken het geen probleem te vinden dat ik 10-20 mijl/h onder de maximumsnelheid reed haha (wel fijn, geen bumperklevers! :)). Gelukkig werkt de Tomtom ook hier feilloos, en het links rijden wende vrij snel. Ik begon me al meer op mijn gemak te voelen steeds weer afremmend en dan weer gas gevend omdat je hier ook op de grote buitenwegen om de paar kilometer een rotonde hebt. Ik begon net lekker mee te rijden in het tempo van mijn medeweggebruikers, kom ik op grote weg buiten de bebouwde kom waar je hier 60 mijl/h (96 km/h) mag, een bordje tegen: “watch out, pedestrians might be crossing”. Toch maar weer wat gas terug.. Maar gelukkig kwam ik zonder problemen aan bij mijn overnachtingsplaats in Ipswich, wat een leuke bed&breakfast bleek te zijn. De dag erna was het gelukkig heerlijk weer, en kon ik op mijn gemak doorrijden naar Esher, dat ten zuiden van Londen ligt in Surrey. Mijn hospita bleek een hele aardige vrouw te zijn, met een lieve en enthousiaste hond :) Ik heb behalve mijn slaapkamer een eigen zitkamer hier met tv en wifi, dus prima geregeld. De keuken en badkamer deel ik met mijn hospita en haar 2 zoons die in huis wonen (althans, 1 zoon werkt in de buurt en woont vast in huis, en 1 studeert nog maar heeft nu vaak vrij en is dan ook vaak thuis). Al met al bevalt het wonen hier prima voor deze 6 weken.
Maandag was mijn eerste dag in het hospice. Nadat het noodzakelijke papierwerk rond was, kreeg ik een rondleiding door het gebouw van het hoofd van de medische staf. Een hele aardige vrouw, en ook de overige medewerkers bleken allemaal heel aardig en enthousiast. Het is een redelijk groot hospice, bestaande uit 4 afdelingen met in totaal 28 bedden op 24 kamers (22 eenpersoonskamers en 2 driepersoonskamers). Daaromheen is nog een hele organisatie met veel werknemers en vrijwilligers, van verpleegkundigen en mensen die eten en drinken rondbrengen, tot secretaresses, medewerkers van het kenniscentrum (zij beheren de bieb, maar verzorgen ook inlichtingenwerk en kennisprojecten voor patiënten en artsen van buiten, en wie er ook maar geïnteresseerd is in het hospice of in palliatieve geneeskunde) , en een hele funding afdeling. Op die laatste afdeling werkt mijn hospita ook; zij moet met een aantal collega’s het netwerk van donateurs onderhouden, nieuwe donateurs zoeken en activiteiten op te zetten om geld te werven. Nogal een taak, aangezien het hospice jaarlijks 1,8 miljoen pond (!) nodig heeft om te blijven draaien, en het overgrote deel daarvan uit giften moet komen omdat de overheid maar een kleine bijdrage levert. Qua medische staf werken er een stuk of 7 specialisten palliatieve geneeskunde, die vrijwel allemaal gedeeltelijk in het Princess Alice Hospice werken (dus “mijn” hospice zeg maar), en gedeeltelijk in een ziekenhuis, een ander hospice, of in de wijk in de eerstelijnszorg werken. Zij fungeren als baas en achterwacht voor mij en de collega’s waarmee ik direct samenwerk. Dat zijn 2 artsen in opleiding tot specialist palliatieve geneeskunde, 1 huisarts die sinds kort fulltime in het hospice werkt, en 1 Engelse huisarts in opleiding. Zij zijn ook allemaal superaardig, en altijd bereid om uitleg te geven of ergens bij te helpen als dat nodig is. Samen met hen doe ik de dagelijkse visite op de afdeling (ik doe met één van hen de visite op twee van de vier afdelingen, de rest doet de andere twee afdelingen) en ’s middags doen we de nieuwe opnames. Aangezien dat er gemiddeld 4 per dag zijn, is er meestal een opname per persoon om te doen.
Mensen kunnen hier om verschillende redenen in het hospice worden opgenomen: dit kan zijn om te sterven en terminale zorg te ontvangen, maar dat hoeft niet. Ze kunnen ook voor symptoombestrijding worden opgenomen; bijvoorbeeld pijn die de huisarts onvoldoende onder controle krijgt thuis. Als dan tijdens de opname de pijn voldoende bestreden kan worden, kunnen mensen daarna weer naar huis. Daarnaast worden er ook mensen opgenomen voor 1 of 2 weken om de mantelzorgers te ontlasten; dat kan zijn gewoon zodat de mantelzorgers even rust krijgen en zelf bij kunnen komen, maar ook als bijvoorbeeld iemands echtgenote geopereerd moet worden en er daarom tijdelijk onvoldoende zorg is thuis. Verder werken er vanuit het hospice een groot aantal gespecialiseerde verpleegkundigen, die mensen in de thuissituatie begeleiden en daar de juiste zorg regelen, maar ook huisartsen adviseren over te volgen beleid omdat veel van die artsen maar weinig ervaring hebben met palliatieve zorg. Al met al dus een heel interessant geheel om in te mogen werken. Ik heb nu zo’n zes patiënten waar ik voornamelijk zelf de visite doe waarbij de palliatief specialist in opleiding en/of een van de bazen op de achtergrond meekijkt. Daarnaast heb ik afgelopen week 2 opnames zelf mogen doen al, nadat ik er 2 meegekeken had met een van de collega’s. De opnames die ik zelf mocht doen betroffen wel redelijk “eenvoudige” casussen: 1 patiënt werd een week opgenomen omdat zijn vrouw een knie-operatie krijgt, en hij had geen klachten op dit moment; en 1 patiënt werd gisteren overgenomen uit een van de ziekenhuizen in de buurt omdat hij stervende is en liefst niet in het ziekenhuis wilde overlijden. Deze laatste patiënt was bij opname al vrijwel niet meer aanspreekbaar, zodat ik voornamelijk met zijn echtgenote heb gepraat om van haar te horen wat er precies aan de hand is met hem, en vervolgens ervoor moest zorgen dat er voor het weekend voldoende medicatie op recept staat mocht het nodig zijn (pijnstillers, rustgevende middelen, middelen tegen misselijkheid en dergelijke).
Behalve de dagen op het werk ben ik afgelopen dinsdag naar Londen geweest, om bij de Engelse artsenorganisatie mijn registratie als arts rond te maken, zodat ik hier mag werken zoals ik ook in Nederland mag. Aangezien ik daarvoor toch in Londen moest zijn, heb ik die hele dag vrijgenomen om de rest van de dag lekker door Londen te wandelen. Gelukkig was het ook toen heerlijk weer, zodat ik me prima vermaakt heb met wandelen door de parken, Westminster, Covent Garden en SoHo. En per toeval kwam ik aan bij Buckingham Palace, waar net het wisselen van de wacht was begonnen. Dus die ervaring kon ik meteen meepikken :) Al met al het ik daar een heerlijk dagje gehad. Ik was wel heel blij dat de begrafenis van Thatcher op woensdag was gepland; want anders was het waarschijnlijk een heel stuk drukker geweest in de stad, met meer beveiliging e.d.
Daarna heb ik dus nog drie dagen lekker gewerkt op het hospice; ik begin mijn draai daar al redelijk te vinden. Het is de hele week supermooi weer gebleven, inclusief vandaag, zodat ik vandaag een mooie wandeling ben gaan maken. Ik ben naar Box Hill gereden, wellicht bekend na de Olympische Spelen; de wielrenners hebben daar hun wedstrijd gehad. Nu blijkt Surrey op zich al een heel mooi landschap om doorheen te rijden, met veel groene heuvels en kleine dorpjes. Al kan ik er tijdens het rijden niet zo van genieten, omdat ik dan nog vooral mijn aandacht nodig heb bij de weg en het verkeer. Maar om er doorheen te wandelen was echt prachtig.. Box Hill blijkt een hele mooie omgeving, met mooie bossen om doorheen te wandelen, en uiteraard mooie heuvels om te beklimmen. Bovenop die heuvels heb je dan prachtig uitzicht op de omgeving, groene velden en dorpjes onder een strakblauwe lucht met af en toe een wolkje.. Heerlijke omgeving om door te wandelen en af en toe even in het gras op een heuvel te gaan liggen om van het uitzicht te genieten.
Morgen ga ik naar Londen toe, waar dan de marathon plaatsvindt. Dat schijnt altijd een erg leuke sfeer te zijn, waarbij er ook genoeg te zien en te doen is. En dan mag ik maandag weer aan een nieuwe werkweek beginnen :)
Nou, hier wilde ik het voorlopig even bij laten.. Lijkt me ook wel even meer dan genoeg zo haha :D Sorry voor het lange verhaal, maar ik had ook genoeg te vertellen meteen.. Ik zal proberen met enige regelmaat wat nieuws hier neer te zetten als ik iets heb meegemaakt dat het vertellen waard is. Laat vooral hier beneden een reactie achter; ik vind het leuk om van jullie te horen!

Groetjes,

Jelle

PS excuses voor de kleine verschuivingen in de panoramafoto's ;) Misschien tijd voor een andere app? (Of een stabielere hand :P)