Eilanden

Heey allemaal,

het is weer tijd voor mijn volgende update en alweer 10 dagen geleden sinds de vorige zag ik, dus ik zal gauw beginnen.. :)
Na mijn vrij korte verblijf op Magnetic Island ben ik, zoals ik dacht ik al had gezegd in mijn vorige berichtje, doorgereisd naar Airlie Beach, een klein stadje van waaruit de zeilexcursies voor de Whitsunday Islands vertrekken. De Whitsundays is een eilandengroep van ik dacht iets meer dan 30 eilanden, met een aantal geweldige snorkellocaties en een van de witste stranden ter wereld, te weten White Haven Beach. Ik had van een aantal andere backpackers gehoord dat een bepaalde boot (de Waltzing Matilda) erg goed en leuk was om een zeiltour mee te maken, en dit was dan ook de boot die ik via het hostel waar ik sliep geboekt heb. Beetje een tegenvaller was dat de boot pas zou vertrekken 2 dagen na de dag dat ik aankwam in Airlie Beach, zodat ik achteraf toch een dagje langer op Magnetic Island had kunnen blijven..
Maar goed, nu had ik mooi een extra dagje de tijd om mijn was te doen en ff te relaxen en het stadje te verkennen. Dat laatste was vrij snel gebeurd, aangezien er maar 2 hoofdstraten bleken te zijn waar iets te doen was, dus nadat ik mijn was had gedaan ben ik de rest van de dag aan de laguna gaan liggen.. FF relaxen met een boek en af en toe het water in om af te koelen is ook wel eens lekker :)
Toen ik terug kwam bij het hostel liep ik daar twee bekenden tegen het lijf: twee Duitse meiden die ik in Cairns al had ontmoet waren net aangekomen en sliepen in hetzelfde hostel. Na bijgepraat te hebben over hun reis (zij waren eerder uit Cairns weggegaan en hadden een paar extra plaatsen onderweg aangedaan), besloten we om samen de excursie naar Fraser Island, de eerstvolgende "grote" bezienswaardigheid zuidwaarts, samen te boeken.
Hierover straks wat meer... Eerst vertrok ik de volgende dag op zeiltocht voor 3 dagen. In de haven aangekomen bleek de Waltzing Matilda een kleine zeilboot, voor maximaal 14 mensen. Omdat we maar met zijn negenen waren (exclusief kapitein en dekhulp) hadden we in elk geval plaats genoeg om te slapen en eten. Dachten we. Dat bleek nogal tegen te vallen, zelfs met negen mensen was het dringen om de kleine tafels en de bedden waren ook nogal klein (als ik languit in bed lag raakten voeten en hoofd de wanden..). Daarbij waren ze net te smal, zodat omdraaien 's nachts zonder uit bed te vallen ook een hele onderneming was. Dat alles mocht de pret echter niet drukken, het grootste deel van de tijd brachten we sowieso aan dek door en daar was plaats genoeg voor iedereen om op een badhanddoek te liggen. De zon liet zich op tijd zien, maar niet te vaak (wat voor mijn tere huidje wel handig was :)), zodat ik maar een klein beetje verbrand ben. De dagen bestonden vooral uit veel op dek liggen, lezen, en luisteren naar de verhalen van de kapitein en vooral Andy, de dekhulp en onze gids als we een eiland op gingen, die overal wel een verhaal bij wist te vertellen. We hebben een aantal keer gesnorkeld op de mooiste plekken daar, wat echt geweldig was. Ik heb daar denk ik meer vissen in een keer gezien dan tijdens een duik op het Barrier Reef. Dat komt voornamelijk omdat de koraalriffen daar vrij klein zijn, zodat de vissen nergens heen kunnen vluchten en je ze allemaal mooi ziet. Bij het Barrier Reef vluchten een aantal vissen toch voor de duikers en hebben ze daar ook ruimte genoeg toe, zodat je niet zulke grote scholen tegelijk ziet als op de Whitsundays.
En behalve het snorkelen zijn we ook een paar keer een eiland op gegaan als er iets moois te zien was, waarbij White Haven Beach toch wel het meeste indruk maakte. Het eiland waar dit strand zich op bevindt had een uitkijkpunt waar we eerst heen gingen, en waar je een geweldig uitzicht over het strand en de blauwe zee had. Vervolgens mochten we ook even zelf voelen hoe zijdezacht het zand van een van de witste stranden ter wereld was. Het was echt geweldig en supermooi.
Tussen de uitstapjes van de boot af door hadden we ook op de boot zelf genoeg lol, aangezien iedereen super aardig en relaxed was. We kregen ook regelmatig bezoek van Steve, de zeemeeuw (of seagull in het Engels). Steve was door Andy zo genoemd naar de filmster (Steve zeemeeuw oftewel Steven Seagull :P). De tweede avond op de boot lagen we in een baai waar veel schildpadden waren, zodat we met grote regelmaat hun schilden en koppen konden bewonderen als ze boven water kwamen om wat lucht te happen. Echt een mooi gezicht :)
Helaas was dit uitje na 3 dagen afgelopen, zodat we op onze zeebenen weer recht konden proberen te lopen op het land.

Nog dezelfde avond nam ik de nachtbus naar het zuiden, naar Rainbow Beach, waar mijn volgende excursie plaats zou vinden. Die nachtbus was wel handig; het spaart een nachtje in een hostel (speciaal voor Sarah :) : dit kost meestal rond de 25 dollar voor meestal een kamer met 6 mensen (soms 4, soms 8)). En daarbij ben je niet de hele dag kwijt met reizen. Van Airlie Beach naar Rainbow Beach was toch zo'n 14 uur bussen, dus dat zou een extra dag gekost hebben.. Gelukkig lukte het slapen in de bus redelijk goed, zodat ik niet al te uitgeput in Rainbow Beach aankwam. Onderweg stapten ook de 2 Duitse meiden in (die waren terwijl ik op zee was doorgereisd voor 2 dagen naar een dorpje ergens tussen de twee plaatsen in), zodat we weer samen waren en klaar voor ons avontuur in Rainbow Beach. Daar zouden we de volgende dag namelijk vertrekken voor een selfdrive tour van Fraser Island, in een four-wheel-drive auto. We kwamen om 12 uur bij ons hostel aan, waar we om 2 uur s middags een briefing hadden voor de volgende dag, zodat we mooi de tijd hadden om ons alvast te installeren. De briefing werd verzorgd door een echte Aussie: blootsvoets, met ontbloot bovenlijf en dreadlocks en een mega-accent ("Oi garantee you, you WILL have ee good toim"):P Daarbij had hij ook nog heel veel cheesy rijmpjes (put a smile on your dial and turn that frown upside down, 'cause I don't want no hassel in my castle). Leuk de eerste 2 rijmpjes, maar na de 59e ofzo was de lol er wel vanaf.. Maar hij bedoelde het OK zullen we maar denken :) In elk geval wisten we na de briefing wel ongeveer waar we aan toe zouden zijn de volgende 3 dagen/2 nachten, en waren we verdeeld in groepen van 11 (in mijn groep 2 Zweden, 3 Ierse, 2 Engelse, 1 Japanse de 2 Duitse meisjes en ikzelf, lekker gevarieerd dus :)). De groep bleek heel gezellig en nadat we een beetje kennis hadden gemaakt hebben we de rest van de avond rustig aan gedaan ter voorbereiding op een paar vermoeiende dagen.
De volgende dag vertrokken we om 9 uur naar het eiland, nadat we een kaart hadden gekregen met aanwijzingen hoe te rijden en waar te overnachten enzo. De eerste dag was het weer super met veel zon. We reden voornamelijk over het strand, wat wel een mooie ervaring was, en in de auto was het heel gezellig met 3 mensen voorin en 8 achterin (OK dat klinkt vol, maar de passagiersstoel was 2-zits en achterin waren de 2 banken dwars geplaatst zeg maar, het was meer een soort klein busje, dus het was goed uit te houden :)). Nadat we een tijdje bij Lake MacKenzie hadden doorgebracht, de mooiste plek op het eiland en een van de mooiste meren in Australie schijnbaar (en het was inderdaad heel mooi) reden we naar onze eerste kampplaats. Eenmaal daar zetten we onze tenten op en gingen een paar meiden aan de gang met het eten. Dat eten hadden we van de organisatie gekregen van tevoren, compleet met lijsten van wat wanneer te eten en hoe het klaar te maken. En het is verbazingwekkend wat die meiden wisten te produceren op een gasstel met slechts 2 ketels. Het eten was in een woord geweldig, de gehele 3 dagen trouwens, wat erg onverwacht was in vrij primitieve omstandigheden. En de auto had goede speakers, waarop een ipod aangesloten kon worden, zodat na het eten het feest kon beginnen. Een goed begin van de avond dus :) Nadat iedereen echter niet al te laat in bed lag (het was een vermoeiende dag geweest en de volgende dag moesten we weer verder) barstte de hel los. Er kwam een mega-storm over en dat is niet zo grappig in een klein koepeltentje. Iedereen hield van binnen zijn tent vast om te voorkomen dat die weg waaide, maar desondanks ging de wind met een paar buitententen aan de haal. Gelukkig vonden we die niet ver van het kamp terug. Het probleem was echter dat het ongelooflijk hard begon te regenen. En dan bedoel ik niet regenen, maar echt storten; het was net of je van de zijkant naar een zwembad keek zal ik maar zeggen. En daar waren die kleine tentjes natuurlijk niet op berekend... Zodat iedereen een laag water in zijn tent kreeg en de slaapzakken en alles doorweekt werd, waarna een aantal mensen (waaronder ik) hun toevlucht in de auto zochten en daar probeerden nog een beetje te slapen de rest van de nacht. Dat lukte nog best redelijk gezien de hoeveelheid mensen in verkrampte houding op harde houten bankjes. Nadat het licht was geworden om een uur of half 6 's morgens gingen we de schade maar inspecteren, wat in daglicht nog redelijk mee bleek te vallen (alles was in elk geval heel, zij het doorweekt..) en na een warme kop thee en heerlijk roerei voor ontbijt had iedereen in elk geval weer een lach op zijn gezicht. Nadat we alles weer op de wagen geladen hadden, mocht ik die morgen chauffeur spelen. Echt een gave ervaring om in een four-wheel-drive op het strand te rijden. Het meeste wass vrij gemakkelijk, aangezien het zand vrij nat was van alle regen en het getijdeverschil, maar een aantal keer moest je een stuk het binnenland in of over het lossere strandzand rijden en dat was wel heel gaaf.
Nadat we een tussenstop gemaakt hadden bij een scheepswrak dat jaren geleden ooit is aangespoeld (nu totaal verroest, maar wel mooi om te zien), kwamen we uiteindelijk bij het noordelijkste punt dat we van het eiland zouden zien: Indian Head. Dit is een hoge rots die dienstdoet als een soort uitkijkpunt over de oceaan, en hier hebben we geluncht. Het was echt gaaf, we konden heel veel schildpadden en roggen zien die boven kwamen voor lucht of vlak onder de oppervlakte zwommen. Daarbij zagen we een paar keer ook een aantal dolfijnen langszwemmen wat verder uit de kust en we hebben zelfs een walvis gezien! OK dit klinkt spectaculairder dan het is; alles wat we zagen was een kleine grijze vlek in de verte die een hele hoge kolom water spoot, waaruit wij concludeerden dat het een walvis moest zijn. Maar desalniettemin een mooie ervaring :)
Nadat we ons van het uitzicht hadden losgerukt begaven we ons op de terugweg, dit keer met een van de Zweden als chauffeur. We keken allemaal al erg op tegen het opzetten van de nog steeds doorweekte tenten en een nacht in de drijfnatte slaapzakken en we hadden eigenlijk al besloten om dan maar allemaal in de wagen te slapen, hoe krap en oncomfortabel ook. Maar toen lachte het geluk ons toe: onze auto ging een hoop herrie maken. OK dit klinkt heel gek, maar lees maar eerst verder :)
We waren vlak bij een dorpje dat Happy Valley heette (ja alle dorpjes daar heetten iets met Happy of Sunshine o.i.d., dat moet ook wel met die natuur en het normaal gesproken mooie weer daar) en elke keer als we over een hobbel gingen (dus elke paar meter) maakte onze wagen een hoop lawaai. Dit verdween weer als we stopten en terugschakelden, om na de volgende hobbel weer terug te komen.
Dus wij maar Happy Valley ingereden en Merv (de man van de organisatie) gebeld. Die adviseerde ons in het plaatselijke hostel te slapen en hij zou een monteur bellen.
Het hostel bleek in eerste instantie 47 dollar voor een bed in een 4persoonskamer te vragen, wat we na flink onderhandelen omlaag kregen naar 29 dollar (m.n. omdat we met zo'n grote groep waren en omdat hij die 11 bedden die hij nu aan ons kwijt raakte toch niet meer had kunnen vullen voor de nacht). En het hostel bleek de hemel op aarde. De bedden waren allemaal enkele bedden (en geen stapelbedden zoals bijna overal hier) en het waren de beste bedden die ik tot nu toe in Australie gezien heb. Tel daarbij de warme douche, de schone toiletten en een geweldige keuken en je kunt je voor stellen hoe blij we waren dat we niet in een nat, koud kamp met een kookstelletje aan het klooien waren. Helemaal toen 's avonds opnieuw een geweldige stortregen langskwam en wij lekker onder een warm dak van een biertje genoten. We hadden wel een beetje medelijden met de andere groepen die in hun natte tenten en slaapzakken lagen te kleumen, maar ach... Wij hadden tenminste een warm droog bed dat op ons wachtte :P
Zoals je zult begrijpen was de slaap 's nachts een van de besten die ik tot nu toe gehad heb hier.
De wagen bleek een versnellingsprobleem te hebben (waarschijnlijk) waarmee we wel terug konden rijden (zij het in een langzamer tempo) en omdat het onder de normale slijtage viel hoefden we ook niets te betalen voor reparatie o.i.d. (waar sommigen voor gevreesd hadden). Sterker nog, omdat zijn wagen kapot was gegaan, betaalde Merv de benzine voor ons, wat ons nog eens zo'n 10 dollar per persoon scheelde, zodat we voor 19 dollar een geweldige avond en nacht hadden gehad. Dat waren de beste 10 euro die ik in mijn leven heb uitgegeven, dat weet ik wel :)
Nadat we uiteindelijk dus weer heelhuids op het vasteland waren teruggekeerd, was er gisteravond nog een groot feest waar iedereen afscheid van elkaar kon nemen en wat ook weer erg gezellig was.

Vanmorgen nam bijna iedereen dezelfde bus richting het zuiden. De rest van mijn groep (inclusief de 2 Duitse meiden) stapte echter uit in Noosa (een stadje even ten noorden van Brisbane). Omdat ik wat krapper in mijn tijd zit, ben ik echter meteen doorgereisd naar Brisbane, waar ik nu ben en waar ik 2 of 3 dagen zal blijven (afhankelijk van wat ik nog wil zien en doen hier). Daarna wil ik nog 2 of 3 plaatsjes tussen Brisbane en Sydney bezoeken. In een van deze plaatsen, Byron Bay, hoop ik een skydive te gaan doen. Ik heb de meest geweldige verhalen gehoord van mensen die er geweest zijn en dat gedaan hebben! De rest van de week zal vooral relaxen worden denk ik en me mentaal voorbereiden op de stage die volgende week maandag begint.. Maar desalniettemin een mooie week hopelijk met wellicht mijn eerste surf ervaringen.

Ik hoop volgend weekend ofzo weer een berichtje te plaatsen voordat ik met mijn stage begin.
Sorry voor dit lange verhaal, maar er is ook zoveel gebeurd de afgelopen week... Voor degenen die het helemaal gelezen hebben: dank voor jullie geduld! :)

Groetjes!!

P.s. aangezien er halverwege het verhaal iets fout ging blijkbaar en ik het halve verhaal opnieuw moest typen, heb ik opnieuw geen tijd over voor foto's zodat jullie weer wat langer zullen moeten wachten... Hopelijk kan ik morgen een aantal foto's plaatsen voor de visuele indrukken!